آدما تقصیر خودشون نیست که کوه غرورن

این از اول باهاشون بوده

سعی نکن غرورشو بشکنی تا اونجوری که تو میخوای بشه

غرور شکستنی نیست

پاتو که بذاری رو غرورش.....خودش میشکنه نــــــــــــــــــه غرورش

دل به دل راه ندارد هرگز.....

مردمان می گویند......

دل به دل راه قشنگی دارد ، كه درونش همه عشق است و وفا.......

و ندارد راهی ، به در بسته ی خاموش جفا,.......

حال من ميگويم دل به دل راه ندارد هرگز......

به يقين دل به دل اگر راه داشت تو ميدانستى......

كه دلم را به قشنگى نگاهت بستم......

و چقد محتاج نگاهت هستم باز ميدانستى كه ترك سبز غرورم از چيست.......

و چرا خانه دل بي تو تهى ست.......

دل به دل راه اگر داشت تو ميدانستى.....

من هوس خالى از احساس تو را ميدانم.......

و پاي عهدم تا ابد ميمانم......

دل به دل راه ندارد هرگز........

به يقين دل به دل راه اگر داشت.........

افسوس که تو ميدانستى كه نبايد بروى........

كه نبايد بروى به خدا بى تو دلم ميميرد.........

روزگارا:

تو اگر سخت به من میگیری،

با خبر باش که پژمردن من آسان نیست،

گرچه دلگیرتر از دیروزم،

گر چه فردای غم انگیز مرا میخواند،

لیک باور دارم دلخوشیها کم نیست

زندگی باید کرد...

انسان های ساده را احمق فرض نکنید:

باور کنید آنها خودشان نخواستند هفت خط باشند..........

در جایی که همه زغال فروش شده اند و دیگران را سیاه

میکنند بیا کمی از مد افتاده باشیم!

سفید بمانیم..........

زیباترین قسم سهراب سپهری :

            نه  تو می مانی و نه اندوه و نه هیچ یک از مردم این آبادی 

           به حباب نگران لب یک رود قسم ، 

           و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت ،  

          غصه هم می گذرد ،   

          آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند 

           لحظه ها عریانند  

           به تن لحظه خود ،   

جامه اندوه مپوشان هرگز .

بخـنــد  هــرچـنــد  غـمـگینــی

   بـبخــش  هــرچـنـد   مـسکینـــی

 فـرامـوش کــن هــرچـنــد    دلــگیــــری

زیستــن اینــگــونـــه زیـبـاسـت   ...

 بخنـــد  ببخــش و فرامـوش کـــن

  هــرچـنــد میدانم ...  آســـان نــیســـت.